m43 Türkiye

İnstagramda okumuştum hoş bir anı.
Ancak sanat ile ilgili görüşe pek katıldığımı söyleyemem.

Ben sanata dahil olduğunu düşünüyorum; çektiğiniz her görsele kattığınız en küçük şey bir parça sanattır. Tevazu bunu engellemez...

Kişisel katkı, etki, tercih, stil, tarz, yol, davranış vb. herşey sanat oluyor bu durumda.
Moda da sanat mıdır mesela ? Moda bir sanattır ise giyim kombinasyonum bile benim tarzım ise ben sanat yapıyorumdur mu ?

Konuşmak bir sanattır ise "La hırbo sen neylisin ha bele ?" derken sanat mı yaparız örneğin Hadi bu kadar taklitçisini örnek vermiş olmayayım da bu oluşturduğum metnin tümü bir sanat mı ? Edebi bir eser mi ?

"Yaşama sanatı" diye bir şeyi kabul ediyor isek bir kişinin 2 veya daha çok yüzlü madalyon gibi bir yaşamı benimsemesi ve bu sayede varlık içerisinde maddi yaşam sürecini gayet maddi şeyler içerisinde geçirmesi "sanat" mıdır yine ?

Benim herhangi bir şeyi öyle yapıyor olmam senin onu farklı bir yoldan yapıyor olman da "sanat" mı oluyor ?

Aslında "Evet, oluyor" diyebilirim. Fakat, sanatın olayı sadece en basit-dip seviyeden kendi duygu ve düşüncelerini kişiye has bir yorumla dışa vurmak değil bence. "Çikita muz" sanatsal bir çalışma mıdır mesela ? Eğer sanat işte bu dip seviyeden kişiye has yorum biçimi ise "Evet, sanattır". O ise sanatın zannediyorum ki toplumsal çerçevede duygu ve düşüncelerin berraklaşması, arınması çabasıyla daha güzele ulaşması gibi bir yolculuğu ve hedefi vardır.

Örneğin Michael Jakson da sanatçıdır amma Türkiye'de belki bazı sanatçılar kadar bilinmez ve/veya sevilmez !? Öyle ya annelerimiz/babalarımız falan umurunda mı Michael Jackson ver anırarak-böğürerek ve yayarak birşeyler söylediğini zanneden "Bee lent Ears Oi" dinlesin sabahlara kadar sanat diye sanatçıyı

Peki çocukken çizdiğim çubuk adamlar da sanat mıydı, yıllar sonra çizdiğim Mona Lisa mıdır sanat, Dali'nin "Persistence of Memory" - "Eriyen Saatler" i midir ve bunu gibi...

Ben her insanda biraz veya çok derecelerde "buradayım", "bak ben", "hey görün beni", "ben önemli biriyim", "ben gitsem sen bitersin" Hehe bunu dediler bize gibi bir önemsenme ihtiyacı olduğunu zannediyorum. Bu ihtiyaç sebebiyle de zaten aslında sosyal olmayan türümüzün zorunlu sosyalleştiğini söyleyebiirim Çünki insanlığın sosyallikle ilerlemesinden çok gerilediğine inanıyorum !.. Bunu önce okul tecrübelerime, sonra da 40 küsür yaşlık gözlemlerime dayanarak söylüyorum. Örnekleri okuldan öte futbol takımı taraftarlığı ve benzeri parti tutma, siyasi görüşlere saplantılı biçimde bağlanma verebilirim.

İşte bu önemsenme ihtiyacı nedeni ile de her hareketimiz, yaptığımıza "DEĞERLİ" görüntüsü ve hatta belki de "süsü" vermek istediğimizi de söyleyebilirim

Aklıma geldi şu anda... Hatta belki de insanın sosyalliğinin bir gerekçesi de bilinç altından-gizlice-kendisine ve hiçkimseye itiraf etmediği bir yalnızlık korkusu olabilir !
...ve bu öyle bir yalnızlık ki kendisini kapmayı bekleyen kurt(lar) karşısında son derece çaresiz olan kuzu sürüye katılır ise kapılmasının ihtimalleşmesini sağlayacaktır. Eğer sürüye katılmaz ise tek ve sadece kapılacak olan kendisidir çünki. Fakat işte sosyalleşme, işte sürüye katılmadaki korkusu bu kurt. Hatta ben bu kurtun mesela insanın üremesinde de etken olduğunu önceki nesillerden duydum. "Yaşlılığını düşün, kim bakacak sana. El bakar mı, kim bilir nasıl bakar ?!" : "Hmm, 3.5'tan üremem gerek o zaman" sonucuna vardırılıyoruz

"Önem"i bu kadar önemsemekle de bence insanlık kendi hastalığının yayılmasını hızlandırarak da bir bakıma kendi sonuna koşuyor. İyi birşeyler yaptığını zannedenlerin önderliğinde kaç bin yıllık süreçte halen sürekli kişisel yaşam sanatını kitlesel kılmak için baskı uygulayanlar sebebi ile insanlık geriye adımlar atabiliyor değil mi ?..

Kurt-kuzu-sürü olayına döneceğim yine... Sevdim onu da

Kuzu çifti sürüleştikçe türünden daha çoğunun hayatta kaldığını görüyor. Korkusundan sebeple üremeyi teşvik eden bir karakteri var yani Koç ve Koyun'umuzun !.. Fakat bu öyle acayip bir çıkmaz döngü ki, sürü büyüdükçe kurt sürüsü de büyüyecek ve belki de orantısal olarak hayatta kalma şansı hiç de değişmemiş olacak !? Fakat hem ölüm korkusu ile yaşama iç güdüsü ile kurt yada kurtları beslemek için onlara besin sağlamak görevini de üstlenecek Koç ve Koyun, hem kendi yaşamı için onlara vereceği kardeşleri(belki evlatları) için üzülecek ama o timsah gözyaşları olmayacak mı ?

Mantıken bizler biz öldükten sonra da Dünya'da haytın o son andaki bildiğimiz koşulları baz alarak ne şekilde devam edeceğini bilerek ölürüz. Fakat öldüğümüz andan itibaren bilgilerin kayıt edildiği ortamımız olan beynimiz bizden gitmiş olacağından tahminim o ki aynı son nefesten birkaç saniye evvelki insanmışız gibi bir bilinçle olamayız.

Bazı araştırmalar var, beyinimiz hiç de güvenilir bir kayıt ortamı da değil. Sıkıştığında anılarımızda olmayan bazı şeyleri monte edip bize bugün sanki öyle olmuştu gibi sunum yapabiliyor !.. Üstelik yaşlılığının son birkaç yıllık döneminde alzaymır, demans vs.gibi rahatsızlıklar ile yaptıklarından bi haber olan veya anımsamayanlar da çok. Bu da beynin veya eğer beyin değil ise kayıt ortamı sadece işte sizin için oranın da güvenilir bir kayıt ortamı olmadığını gösteriyor belki de !?

İşte böyle bir durumda o kişi için artık THE END yazısından sonra Dünya'da neler olduğunu işleyecek bir enerji ve işletecek ortam da olmadığında bütün varl olma sürecinin bir manası kalmayacak. Yani varmış gibi gelen bir yokluğun kapkaranlık soğukluğunu algılayamayacak bile

Belki de her şey aslında en basit bir içgüdü, temel içgüdülerimizden sadece "korku" ile tetiklenmiştir.

Arel hocayı severim, benden sonra sunum yaptı. 100 sene önce tartışması bitmiş bir konu üzerine ama olsun..

Fotoğraf sanat değildir diyenlere bir şey diyemiyorum. Onların çektiği fotoğraflar sanat olmayabilir.

Bugün Dünya’nın neresine giderseniz gidin, Fotoğraf üzerine akademik kariyer yapacaksanız İktisat Fakültesine değil Güzel Sanatlar Fakültesine gidiyorsunuz.

Sahibinin hususiyetini taşıyan fotoğraflar da, Dünya’nın her yerinde kanunen sanat eseri olarak korunuyor.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

erhanmeco yazdı:...

Bu çok iyi geldi

Fotoğraf sanat değildir. Elinde elma varsa armut çekemezsin. Uygun ışık koşullarına sahip değilsen o duyguyu veremezsin. Gündüz yıldız pozlayamazsın. Olanı göstermek zorundasın. ama bir ressam fırçasıyla özgürdür. İstediğini yansıtabilir. Bir yazar, bir heykeltraş özgürdür. Müzisyen de öyle. ister ister coşkulu, İster hüzünlü bir eser üretir.

Ama fotoğraf ve fotoğrafçı değersiz değildir. Bir kare ile bir sanat eserinden çok daha fazlasını hissettirebilir. Değerli olması için sanat dalı olmasına da ihtiyacı yoktur.

Sanat sayılmaması bir eksiklik de değildir. Bence böyle.

Evet fotoğrafın bizim dilimizde "sanat eseri" gibi görülmesi bir tam tanımlanamamazlığından dolayı sanırım. Art değil ama işte bir eser, hakları fotoğrafı çekene ait olan bir eser. Burada yabancının önemsediği bence daha ziyade bugün foto makinası alıp çekene bile eser hakkını tanıyor ise "sanatçı" olduğundan değil de, orada olmak, o anı belgelemek işini yapan kişi olmasından dolayı bu hakkı fotoğrafçıya tanıyor. Bu açıdan belge(belgesel, döküman) niteliğinde eşsiz bir anı belgeleyen kişi olması nedeni ile önemli bir görevi yerine getirmiş kişi olarak fotoğrafı çekenin hakları ona veriliyor. Sanat olduğuından değil.

ciddibiri yazdı:Evet fotoğrafın bizim dilimizde "sanat eseri" gibi görülmesi bir tam tanımlanamamazlığından dolayı sanırım. Art değil ama işte bir eser, hakları fotoğrafı çekene ait olan bir eser. Burada yabancının önemsediği bence daha ziyade bugün foto makinası alıp çekene bile eser hakkını tanıyor ise "sanatçı" olduğundan değil de, orada olmak, o anı belgelemek işini yapan kişi olmasından dolayı bu hakkı fotoğrafçıya tanıyor. Bu açıdan belge(belgesel, döküman) niteliğinde eşsiz bir anı belgeleyen kişi olması nedeni ile önemli bir görevi yerine getirmiş kişi olarak fotoğrafı çekenin hakları ona veriliyor. Sanat olduğuından değil.

Dusuncelerime tercuman olmussunuz. Fotograf makinasini time lapse programinda 1000 fotograf cektigini dusunursek ve karelerden 1 tanesi odul aldigini varsayalim, o ani fotograf makinasi mi cekmistir yoksa o fotograf makinasini oraya koyan mi ? Biraz garip degil mi ? Marangoz mobilya yapar ama sanatci degil zanaatkardir, elde bir bakir tencere ureten de zanaatkardir. Ama ayni bakirdan heykel yapana sanatci deniyor. Kilden comlek yapana zanaatkar ama ayni kilden heykel yapana sanatci deniyor. Bu ikilem her zaman olacak.

Fotoğraf, fotoğraf teknolojileri ve optik ile ilgili teknik bilgisi sınırlı olanların, fotoğrafın gözün gördüğünü çektiğini düşünmesi ve buradan da fotoğraf ile sanat yapılamayacağı sonucuna varması normaldir.

Ancak fotoğraf makinesi, asla gözün gördüğünü çekmez, çekemez. Bunu yapabilmek için yeterli donanımı yoktur. Zaten sensör ile retinanın ışık algı şekli ve aralığının farklılığı bir yana, objektif ve göz merceği arasındaki yapısal farklılıklar da buna engeldir.

Fotoğraf ile var olan da, var olmayan da. Gözle görülen de, gözle görülmeyen de çekilebilir.

Dediğim gibi, sona ermiş bir tartışmadır. Boşa muhabbettir.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

Fotoğrafın sanat olmadığı konusuna ben de katılmıyorum. Bence fotoğrafın kimilerince sanat titrine sahip görülmeyişinin sebebi “sanat” kavramının fazla kutsallaştırılmasıyla ve “x sanattır, y sanat değildir“ şeklindeki kategorizasyona çok meraklı olmamızdan ileri geliyor. Fotoğrafın sanat olması, bir fotoğraf karesini bir sanat eseri ve otomatikman eleştirilemez yapmayacağı gibi, sanat olmayan bir üreti de son derece saygıya haiz olabilir.

Bilim konusu da böyle, x bilimdir, y bilim değildir diye çok tartışma döner. Vaktiyle ekşi sözlük’te okuyup çok beğendiğim bir entry’i paylaşmak isterim bu konularla yakından alakalı bence:

https://eksisozluk.com/entry/56958114

Fotoğraf hem sanattır, hem de sanat değildir.

Yemeğinle, ailenle, köpeğinle vs sıradan bir selfi çekmek sanat değildir. Birisine sosyal bir mecradan herhangi bir konu üzerine konuştukları ile ilgili bir obje vs fotoğrafı göndermek sanat değildir. Fotoğraf çekmiş olayım diye etrafı onu bunu çekmek bir sanat değildir. Haber veya magazin fotoğrafları çekmekte sanat olmaktan çok döküman, belge niteliğindedir, amacı sanat değildir daha çok bir olayı veya kişiyi çoğunluğa göstermektir. Bunun gibi örnekleri bu mantıkla düşününce siz de tahmin edebilirsiniz.

Peki ya fotoğraf nasıl sanat olur? Bir takım estetik kaygılar ile fotoğrafta bir anlam yaratmak bir sanattır. Çeşitli teknikler ile hayal ettiğin birşeyi tam anlamıyla yansıtmaya çalışmak bir sanattır. Kimsenin aynı açıdan göremeyeceği bir şeyi görüp onu uygun bir kompozisyonla yakalamak bir sanattır. Eğer kişi sanat yapıyor ise kamera o sanatçının bir aracıdır. Kalem nasıl ressamın aracıysa, kamera da öyledir. Tamam kameranın kısıtlamaları olabilir fakat her sanat dalının kendine özgü kısıtlamaları vardır. Bu sebeple fotoğrafa sanat değildir denemez. Fotoğraf makinesinin sanat harici başka amaçlar için kullanılıyor olması sanat olmadığı anlamına gelmez, hybrid bir yapısı olduğu söylenebilir ancak.

Hâla fotoğrafın sanat olmadığını düşünenler varsa bana başka bir şey söylemeye çalışmasın önce bir sorunun cevabını versin:
Sanat Nedir?

Zanaat ile sanati, zanaatci ile sanatciyi ayirimini yapabildigimiz anda her eline fotograf makinasi alan sanatci ve her fotograf karesi bir sanattir diyebilecegiz. Ailemiz ile kebapcida cekilen oz cekim sanat eseri oldugu gibi ortaya karisik gelen kebaplar da urun cekiminde kullanilan sanat eserleridir. Kebapci sanatini ve zanattini konusturmus o ani fotograflarken bir sanatcinin denklasore basmasi sanatciyi dogurur , o karede bir sanat eserinin insan ogluna yutkunmasi icin yillarca bakip bakip ic cektigi bir kareyi gozler onune serer .
Dusunelim bir ; portre yapan bir ressam ile portre fotograf ceken bir fotografci sanatkarlar midir ? Her ikisinide urunlerini salonumuzun en nadide yerine koyabiliriz.
Sanati ve sanatciyi kim ayirt ediyor ? Bana gore , ona gore hic bir kriter yok galiba. Yeminli mali musavir olabilmek icin yada avukat olabilmek icin universite diplomasi bile yetmiyor ilave bir suru stajyerlik ve yeterlilik imtahanlarina girebilmesi gerekirken topraktan bir comlek yapan hoooppppp sanatkar mi oluyor ? Yada telefonundan cok guzel fotograflar ceken bir kisi kendine sanatkarim demesi ile sanatcimi olabiliyor. Benim cektigim tum fotograflar sanat eseri gibi, buram buram sanat kokuyor demekki ben sanatci , fotograflarimda sanat eseri demeklemi oluyor. ? Ilginc geliyor bana bu konular.

Tüh yine yenildik Sanatmış :p
Tamam şöyle.
1-Sanatçı fotoğrafı sanat olarak kullanabilir.
2-Bir fotoğrafçı sanatçı olabilir
3- Her fotoğrafçı sanatçı değildir
4- Her fotoğraf sanat eseri değildir.

Sanat benim anladığım kadarı ile kişinin duygu ve düşüncelerini estetik şekilde ifade etmesidir. Bu vesile ile biraz okuyayım dedim ve şöyle bir yer buldum...

http://sanat.nedir.org/

Şimdi burada benim "sanat" tan anladığıma en yakın tarifi HEGEL söylemiş.

* Hegel'e Göre Sanat: sanattaki güzellik doğadaki güzellikten üstündür. Sanat, insan aklının ürünüdür. Kendisine doğanın taklidinden başka amaç bulmalıdır.

İşte bu durumda zaten her ne kadar 1'e 1 aynısı olmasa da gözümüzün gördüğüne en yakını kopyalamaya yarayan bu alet ile gerçeği gibi fotolar çekince sanat-manat olmuyor o işte !

Yoook !

Olur, çünki gerçekte olmayan bir kompozisyonu fotoğrafçı fiziksel gerçeklikte yaratıp onun gerçekteki bir kopyasını aynen fotoğraflayıp esetetik bir dil ile duygu ve düşüncesini fotoğrafa yansıtabilir ve bu ortaya koyduğu fotoğraf da bir sanat eseri olur !.. Eaaa ne bu be ? Haha, hoşuma gitti.