m43 Türkiye

6) Su içen köpek
Drinking water by keynowski, on Flickr

7-8) Gölde balık tutan balıkçıların attığı ekmeğe gelen balıklar ve aynı gölün kenarındaki kurbağa...
The fish in the lake by keynowski, on Flickr
P7220137 by keynowski, on Flickr

9) Üstteki fotoğrafları çektiğim gölde bir de kaplumbağa gördüm...

P7220144 by keynowski, on Flickr

10) Yaralı yusufçuk
Injured Dragonfly by keynowski, on Flickr

11) Bir alabalık çiftliğinde gördüğüm "Çov çov" ya da "Çin aslanı" olarak bilinen köpek türü.

Chow chow by keynowski, on Flickr

12)
P8250078 by keynowski, on Flickr

Kurbağa deheşt güzel bir poz vermiş. Hangi ajanstan buldunuz acaba bu modeli

Kapllumbağa da çok güzel olmuş, karadaki.

ciddibiri yazdı:.

Teşekkür ederim. Kurbağa gittiğim bir gölün kenarında idi. Öylece duruyordu, sanki biri gelse de fotoğrafımı çekse der gibiydi . Karadaki kaplumbağa da sürpriz bir şekilde karşıma çıktı, neyse ki fotoğraf makinem yanımdaydı

13) Sincap...Bu konuyu epeydir boş bırakmıştım . Kuş çekmek için araziye çıktığımda şu ana kadar hiç başka hayvan göremedim. Geçenlerde bu sincap denk geldi. Farklı hayvanlar görürsem buraya ekleyeceğim.
Squirrel by keynowski, on Flickr

Sincaplar da değişikmiş. Bizim buradakiler daha bi tek renk, bunun sırtı kırçıllı, siyah-beyaz renkli gibi. Güzel fotoğraf, bunlar da yakına geliyorlar mı , yoksa çok mu ürkekler ?

ciddibiri yazdı:.

Teşekkürler hocam. Bu sincap uzun zamandır gördüğüm ilk sincaptı. Arabayla toprak yolda ilerlerken hemen sağımdaki yamacın karşı tarafında idi. Biraz mesafe uzaktı, herhalde 20 metre kadar vardır. Yaklaşma şansım da yoktu, arada uçurum vardı. Eskiden eski işyerimin bahçesinde bundan daha küçük sincaplar vardı ve ayağımızın altında dolanıyordu. Onlar insanlara alışıktı. Ama sanırım bu fotoğraftaki pek alışık değil, bir süre sonra kaçtı.

Bundan belki 20 yıl evvel bizim İstanbul'da bahçede elma ağacında bir sincap görmüştüm. Ne kadar çok sevinmiştim ! Hani doğal yaşam halen devam ediyor, buraya nasıl gelmiş falan diye şaşkınlıkla karışık. Daha önceleri, çocukluğumda oyunlar oynarken kaplumağalar görürdük irili-ufaklı. Fakat sanırım son 25 senedir falan bir tek kaplumbağa görmemişimdir. Bir de yine eskiden bisiklet falan binerken baya 1 metre kadar falan renkli yılanlar da görürdük. Çok da görürdük, bir dönem bahçemize falan gidip sebze almak gerektiğinde çok tırsar dikkatli ve iyice etrafı kolaçan ederek giderdim. O zamanlar bizim sokakta 5 hane vardı, şimdi 20 hane oldu tabi. Sabahları okula giderken 5'erli 7'şerli köpek çeteleri dolanırdı. Zaman zaman bizi kovaladıkları olurdu Evden çıkarken ceplere taş, elimize uzun değnekler alır sahil yoluna yakın bir yerde bırakır ve dönüşte eve geri getirirdik değnekleri !.. 80'lerin ortaları İstanbul - Sarıyer dolayları. Şimdilerde ise nerede ise yayan 100 metre yürünecek yer yok etrafımızda böyle yaban hayata dair, doğal falan. Zaten ihtiyaç da yok ya, kapının önünde araba.

Eminim Türkiye'nin hemen her yerinde durum böyledir hocam. Sürekli değişen, sözde gelişen ama özde bozulan çevremiz.

Çok haklısınız, tüm hafta şehir ve iş hayatının içinde debelendikten sonra hafta sonunu doğanın, yeşilin içinde geçirmek modern şehirli insanın en büyük ihtiyacı. Türkiye'de bunun bir temel ihtiyaç olduğunun anlaşılamamış olması ise bizim talihsizliğimiz.

Açıkçası ben bu hafta sonu çekime çıktığımda insanlarla ne kadar az muhatap olursam o kadar dinlendiğimi farkettim. Bundan sonra doğa çekeceğim. Çekebilirsem kuş, çekemezsem kedi olur, köpek olur, karga olur, böcek olur... Yeter ki insan olmasın

Peremeci yazdı:.

%100 katılıyorum. İş stresini atmak için doğaya çıkmak birebir. Ben bu ara havaların da güzel gitmesinden dolayı çok çıkıyorum doğaya. Mesai saatlerimin de farklı olmasından dolayı hafta içi de çıkabiliyorum.