Yeniliklere yelken açın

[aytek]

Fotoğraf çekme işinde bizler hobi olarak uğraşıyoruz. Hayatta olduğu gibi bu habimizde de inişli çıkışlı dönemler oluyor. Lise yıllarından beri uğraşıyorum fotoğraf işi ile. Çoğu durgunluk ve fotoğrad çekme isteğimdeki azalmaları hep fotoğrafta yeniilikleri (kendim için yeni yoksa fotoğraf dünyası için değil) bi şekilde hayatıma sokarak aştım. İlk yaşadığım durgunluk Zenit 122 ve ET ile bol foto çektikten sonra oldu. Sonra dijital olarak ilk makina Pentax K10d ile yeni bi sayfa açtım kendime. Bu beni uzun yıllar meşgul etti. İkinci durgunluk başlıyodu ki imdadıma aynasız makinalar yetişti ve Sony a6 ile tekrar aşkla foto çekmeye başldım. Sonra hafif durağanlık başgösterince Olympus ile tanıştım. Bu da beni tekrar aşkla foto çekmeye itti. Ve şimdiki durağanlığımı ışık ve flaş kullanarak aştım. Heral bu beni baya götürür. Sizler de hayatınızda durağanlıktan sizi alıp götürecek yeniliklere yelken açın derim.
Aslında bu yazıyı @biunlu hocamın fotolarının bulunduğu konuya yazmıştım ışık ve flaştan bahsettiği için sonra desim orayı kirletmeyim yeni bi konu açayım


Sent from my iPhone using Tapatalk Pro

[keynowski]

Bence de yenilik fotoğraf işinde sürekli olmalıdır. Belki hiç ilgilenmediğimiz fotoğraf dallarına da yönelebiliriz. Tabi bu biraz da olanak meselesidir. İşin zaman ve ekonomi kısmı kısıtlayıcı olabilir. Ben bir ara makroya merak saldım. Sonra kuş sevdası başladı. Zaman zaman manzaraya yönelmek, uzun pozlama falan da denemek istiyorum. Portre de çekmek istiyorum. Kısmet artık, gelecek neler getirir bilinmez. Öyle ya da böyle fotoğraf çekme işi gerçekten de eğlenceli bir uğraş. İşim gereği sosyal hayatım kısıtlandı ve arkadaşlarımla çok görüşemez oldum. Bu boşluğu da fotoğrafla doldurdum. Biraz masraflı oldu ama iyi ki bu etkinliği seçmişim.

[biunlu]

Zaman kısa, hayat güzel.

Her insanın hayatında yeniliklerin olması çok daha güzel.

Düşünsene, yelkenli gibi rüzgar nereye sen oraya.

Eşim geçen yıl yağlıboyaya başladı, sağdan soldan alıntı yapacağına, ben çekeyim sen boya dedim ve kendime bu hobiyi seçtim. Bir canon aldım. Hemen bir fotoğraf ve bir gezi kulübüne üye oldum.

Şimdi her pazar yürüyüş var. Hepsine katılamasamda en az ayda bir yürüyüşlere, 2 haftada bir fotoğraf sunumlarına bazen sadece fotoğraf gezilerine katılıyorum.

İş-Ev döngüsündeki monotonlaşmaya yüz tutmuş hayatım değişti.

Arkadaş çevrem genişledi, hiç ummadığım köhne yerlede saklı cennetleri ve orada yaşayan sıcak yöre insanını tanıdım. Fotoğraflarını biriktirirken, hayat hikayelerinide biriktirir oldum.

Durgunluk...

Kendine çok güvenmeyeceksin sanırım. Yıllar içinde çok hobim oldu çoğu yarım kaldı.

Gitar aldım mesela, hiç eğitim almadan kualaktan her şarkıyı az çok çalabilir hale geldim.

Tamam ben bu işi kaptım dediğim gün kaybettim. Gitarı duvara dayadım yıllardır orada durur.

Oysaki bu alanda kendimi geliştirebilirdim. Rotayı değiştirmeyince bizim yelkenli karaya oturdu sanırım.

Bu yeteneğimi insanlarla paylaşsaydım, onlarla etkileşimde bulunsaydım her şey farklı olabilirdi aslında...


Nitekim bu hobi de öyle, iş sadece diyafram, enstantene, iso değil, doğru kompozsyon değil.

Fotoğrafçılık kocaman bir dünya, değişik tarzları denemezsek, kendimize yeni hedefler koymazsak, hep aynı işi yapıp birde çalışmalarımızı paylaşıp sunmazsak, bu işten para kazanmadığımız için bir gün makineyi rafa kaldırma ihtimalimiz yüksek.

Ancak sanal ortam harici bir grup edinilirse her şeyin daha farklı olacağına eminim.

O sebeple ilinizdeki fotoğraf derneklerine mutlaka uğrayın, hiç olmadı facebook gruplarından araştırarak gerçek topluluklara katılın.

Fotoğraf şevkinizin kırılmaması dileğiyle, bol ışıklı günler.