m43 Türkiye

http://www.aylakkarga.com/antalyada-mer ... olduruldu/

Bu bir katliam...

hepimizin hayali olan, bir gün bir dağ başına yerleşip kendi domatesimi yetiştireceğim, keçi besleyeceğim, bal üreteceğim, turşu kuracağım sevdasını gerçekleştiren ender insanlardan olan Ali Ulvi-Ayşin Büyüknohutçu dostlarımız, yerleştikleri yaylanın havasını, suyunu, taşını, toprağını, dağını, ormanını, ağacını, geyiğini, kuşunu, börtü, böceğini, çiçeğini, yüzyıllık sedirlerini korumak için verdikleri çevre mücadelesinde kafalarına birer kurşun sıkılarak katledildiler.
(...)
kızılcık yaylasındaki asırlık sedir ağaçlarını katleden mermer ocağına açtığı davayı kazanarak, ruhsatını iptal ettirdi. ardından mermer ocağının kendisine açtığı 100 milyarlık tazminat davası kazandı. mahkeme şirketin tazminat talebini reddetti. bu arada bahçesindeki köpekler zehirlendi. 5 mayıs gecesi saat 3'de yayladaki evinin yanındaki orman ateşe verildi. evini zor kurtardı. ormanı kundaklayıp evini yakmak isteyen kişi o saatlerde kapısını çalıp su ve borç para istedi. cebindeki 100 lirayı ona verdi. dün akşam saatlerinde ise eşiyle birlikte vahşice öldürüldü. öldüren cani su içirdiği, 100 lirasını verdiği kişi çıktı. tabii buzdağının görünen yüzü böyle. görünmeyen yüzünü aydınlatmak, peşini bırakmamak, hesap sormak, sonuna kadar takipçisi olmak bizim işimiz!
(İdris Özyol)

Korkunç!

Sistem diyor ki :
"Gücü elinde bulunduranlar ve onlara yakın olanlar ile zıt gitme malın, ırz ve namusun, canın elinden gidebilir"
Öyle olmuş... Yer Amerika !.. Oradan doğmuştur bu sanırım ki. Öyle ya yıllar yılı hep filmlerde işlemişlerdir onlar. Hep umulmadık bir vatandaş gücün haksızlıkları karşısına çıkar ve kazanır beyaz perdede. Bir nevi gazını alır beyazperde de karbeyaz popcorn'unu yer iken vatandaşının...

Sanki bu korku... Hani insanları iyice kendi küçük kabuklarına hapsetmek istermiş gibi... Öyle ya, kitlesel bilinç ve toplumsal hareketler sistemleri yöneten-gücü elinde tutanlar için tehlikelidir. Nedir çaresi ? Korku salmak... Der-or de bunun en kullanışlı araçlarındandır.

Örnek verecek olur isek,
İşte yakın geçmişte gördük. Uydurma kanıtlar ile hayatlarını vatan-millet için adamış kişiler bir baktık ki der-or-fist olmuşlar. N'oluyor kendi halindeki bir vatandaş için bu ? Travma, "Vay be uyuyormuşuz ! Hale bak yıllardır canımızı emanet ettiklerimiz ne imiş" korkusu ile kendi kabuğuna saklanma. Öte taraftan ise hani bunların asla doğru olmadığını bilenler açısından da "Hmm demek ki ne imiş, böyle hoop diye tepeden kartal gibi seni kapar, yok eder, toplum da önüne konanı bir güzel salata niyetine yer iken sen sürüne sürüneee gebertilirsin" .

Bir alıntı :

Devlet, tek-tip bireylerden oluşan bir toplum inşa etmek için farklı olanı yok saymakta ve prototipleşmiş bireyleri barındıran topluma nefret tohumları ekerek farklı olana karşı kini ve nefreti tetiklemektedir. Devlet tarihin hiçbir döneminde birleştirici bir olgu olmamış, bununla da kalmayıp insanı insana düşüren, halkları birbirine düşman eden bir kurum hâlinde karşımıza çıkmıştır.

İnsan sahip olduğu kimliklerin kimisini doğduktan sonra, kimisini ise doğduktan çok önce edinmiştir. Peki, neleri kimlik bağlamında değerlendirebiliriz? Cinsiyet, cinsel yönelim, etnik kimlik, din, mezhep gibi olgular, insanın kendisine atfettiği özelliklerin tümü birer kimliktir. İnsan, tek bir özelliğe sahip bir canlı olmadığı ve pek çok farklı kimliğe sahip olduğu için genel toplum değerlerine ters düştüğü anda toplum tarafından sınanmaya başlar. Toplum farklı olan bireyin bütün özelliklerini yok sayar, onu değiştirmek/dönüştürmek için bireyin karşısına her alanda zorluklar çıkarır, onu pes etmeye, kaynayan toplum kazanında toplumla karışmaya, kimliklerini kaybetmeye zorlar.

Birey ilk savaşını ailede verir. Aile, toplumun bireye biçmiş olduğu modeli, çocuğa dayatır. Çocuk doğar doğmaz, kendisi için alınmış eşyalardan tutun odasının rengine kadar toplumun kadın ve erkek için “uygun gördüğü” renklerle tanışır. Çocuktan toplumun beklentisi olan kadın veya erkek cinsel kimliğine sahip olması beklenir. Çocuk bir diğer savaşını aile içindeki otorite karşısında verir. Klasik aile modelinde, baskın taraf olan “baba” olgusu, çocuğa her alanda kısıtlamalar getirir ve çocuğun kendi hayatını kendisinin inşa etmesine katiyen izin vermez. Aile toplumun en küçük faşizan kurumudur. Otorite, yani aile büyükleri, kendi istekleri -ki çoğu zaman bu istekler toplumun istekleri olarak karşımıza çıkar- doğrultusunda bir birey yerine kendileriyle aynı düşüncelere, aynı yaşam tarzlarına ve aynı değerlere sahip bir“köle” yetiştirir.

Zeynep Yanki’nin Kaos GL Dergisi’nin “Ötekiler/Madunlar/Dışarıda Bırakılanlar” başlıklı Mart-Nisan 2013 tarihli 129. sayısından.