14mm f2.5: Ufacık fıçıcık içi dolu turşucuk. Galiba ciddi sistemler içinde (Canikon, Sony A ve E, Samsung, Fuji, Pentax vs..) en ufak otomatik odaklı lens bu. Gövde kapağı kadar birşey. f2.5 çok geniş diyafram olmasa da çoğu zaman yeterli oluyor. f2.5'ta köşeden köşeye iyi değil ama orta bölgeler bayağı iyi, f4'te çok iyi oluyor, f5.6'da herkesi memnun eder. Optiği bir Zeiss 100mm f2.0 makro kadar süper değil, yani "en en iyisi olsun" diyorsanız alacağınız lens bu değil AMA inanılmaz ufak oluşu ve çok yeterli optiği, sessiz ve hızlı odaklaması çok çekici. Birkaç gün önce Leica 15mm f1.7 (aşağıda onu da yazdım) sattım. Bu Leica'yı satmadan önce "Pana 14mm mi Leica 15mm mi?" diye çok düşündüm, sonra 14mm'yi elimde tuttum


Leica 15mm f1.7: GM5 ile kit olarak almıştım. Mekanik olarak çok iyi, kontrastı çok yüksek ve keskinlik olarak yeterli. Aynen yukarıdaki 14mm gibi, "en keskini benimki olmalı" diyenler uzak dursun çünkü f4-5.6'da bile mükemmel olmuyor (Leica 42.5 mm f1.2 OIS mükemmel mesela). AMA, f1.7 çok faydalı, odaklaması hızlı ve sessiz, f1.7'de bile kontrast yüksek. Bu lens ile çektiğim fotoğrafların hepsini beğendim (belki 500 civarı), belki Leica'nın büyüsü vardır


Panasonic 20mm f1.7: Her m4/3 kullanıcı bu lense en az bir kere dokunmuştur herhalde

Leica 45mm f2.8 OIS macro: Tam karede 90mm'ye denk gelen bir makro lens. OIS sayesinde Panasonic gövdelerde de rahatlıkla kullanılabilir. Hemen her makro lens kadar keskin ve kontrastlı, odaklaması orta hızda, OIS 2-3 durak arası etkili. Arada portre lens olarak da kullanılabilir. Makro performansını beğendim. Sonradan daha uygun fiyata Olympus 60mm f2.8 aldığım için bunu sattım. Açıkçası Olympus 60mm'yi bir miktar daha beğendim. Olympus kıl kadar daha keskin, daha fazla odaklıyor, daha ucuz, odak mesafesi daha fazla, toz-nem geçirmez ve odak mesafesi limitleyicisi var. Panasonic gövdeniz varsa OIS yüzünden bunu alın derim, Olympus kullananlar içim belki Olympus 60mm ile daha uygun.